Dzieci są nękane, jeśli nie wydają pieniędzy w grach za darmo. Koszmarne zjawisko u młodych
Z najnowszych badań wynika, że dzieci są wyzywane i nękane przez rówieśników, jeżeli nie kupują płatnych elementów. I chodzi o gry za darmo.
Nowe badania dotyczą niestety tej “ciemnej strony” gamingu, choć w praktyce tak naprawdę nie o gaming stricte chodzi, a o powszechne zjawisko społeczne związane z graczami. Chodzi jednak o dzieci, więc wnioski płynące z danych są tym bardziej smutne.
Dzieci i gry za darmo to złe połączenie?
Tytuły free-to-play, czyli dystrybuowane za darmo, dziś w zdecydowanej większości to gry-usługi. Taki tytuł opiera się przede wszystkim na tym, że choć darmowy, zarabia dla twórców przede wszystkim za pomocą opcjonalnych płatności. Tutaj w grę wchodzi czysta psychologia konsumencka i różne efekty presji społecznej. Jeśli gracze chcą się czymś wyróżniać i odznaczać – muszą zapłacić za np. dodatkowe skórki, elementy wystroju czy inne rzeczy, zwykle czysto kosmetyczne.
Naukowcy z Uniwersytetu w Oslo zbadali zjawisko popularności darmowych gier u młodych. Pod lupę wzięli dzieci i nastolatków w wieku 10 – 15 lat, czyli również w okresie dojrzewania. To wtedy najczęściej zauważa się czynny wpływ rówieśników. Jak się okazuje, również w sferze gier wideo. Badani często przyznają, że czują presję, aby w grach online odznaczać się czymś szczególnym – rzecz jasna płatnym.
Presja na dopasowanie się przypomina to, co już ma miejsce w innych kontekstach, ale przybiera nowe formy. Niektóre dzieci mogą czuć się wykluczone, jeśli brakuje im zasobów (np. Wi-Fi, sprzętu do gier, waluty w grze), aby bawić się z przyjaciółmi, lub mogą być prześladowane na podstawie tego, jaką skórkę noszą.
– twierdzą naukowcy (za Crossplay)
Niebezpieczeństwa w grach online
Zjawisko można więc porównać do noszenia modnych butów czy ubrań. Problem jest o tyle dotkliwy, że dzieci niewyróżniające się płatnymi rzeczami w grach, bywają ofiarami nękania, szyderstw czy wykluczenia z grupy. “Nie ma wyraźnego rozróżnienia między ich światem online i offline. Są to po prostu różne części świata społecznego, w którym się poruszają, a wygląd lub skórki są ważnymi markerami tożsamości” – punktuje jedna z badaczek. Co więcej, jedno dziecko miało jawnie przyznać, że “jeśli ktoś nie gra w gry, to nie ma o czym rozmawiać z kolegami w szkole”.
Wielkie korporacje jak choćby Epic Games Store, wiele razy oskarżane były o podjudzanie dzieci do kupowania płatnych przedmiotów choćby w takim Fortnite. Badacze z Oslo także twierdzą, że nieregulowania prawnie przestrzeń to nie tylko pretekst dla firm, które chcą zarobić. Młodzi muszą również uważać na wszelkich oszustów, którzy chętnie wykorzystają ich nieświadomość.
